Ajax B 3 – Varsseveld 4

De wedstrijd begon nog redelijk gelijkwaardig, maar al in de eerste tien minuten sloeg het noodlot toe. Wat in eerste instantie een ogenschijnlijk eenvoudige situatie leek te zijn, mondde uit in een moment dat ons nog lang zal heugen.

De tegenstander stuurde een lange bal vanuit hun verdediging richting onze helft. Onze achterhoede stond goed opgesteld, en de spits leek weinig kans te maken om de bal te controleren. Met een rustig terugdraaiende bal richting onze keeper leek het gevaar afgewend. De tribunes ademden opgelucht, en iedereen richtte zijn aandacht al op de volgende aanval. Maar toen gebeurde het.

Onze keeper stond precies goed gepositioneerd, klaar om de bal simpelweg weg te schieten. Het soort situatie waar hij normaal geen seconde over nadenkt. Maar op het moment dat hij uithaalde, gebeurde het onverklaarbare: hij maaide volledig over de bal heen. Geen tikje, geen halve aanraking – helemaal niets. De bal gleed sierlijk, bijna spottend, onder zijn voet door.

Een fractie van een seconde hing er complete stilte in het stadion. Iedereen keek toe, verbijsterd, hoe de bal nu vrij over het natte gras richting het doel rolde. De spits van de tegenstander, die zich al had voorbereid om de bal op te geven, realiseerde zich plotseling wat er gebeurde. Als een roofdier dat zijn kans ruikt, sprintte hij naar de bal en tikte hem eenvoudig binnen.

Het moment dat de bal het net raakte, ontplofte het uitvak van de tegenstander in luid gejuich. Onze keeper bleef als aan de grond genageld staan. Zijn handen in zijn zij, zijn blik naar beneden gericht. De schuld stond op zijn gezicht te lezen. Zijn teamgenoten keken elkaar aan, even sprakeloos, voordat ze naar hem liepen om hem moed in te praten. Maar het kwaad was al geschied.

De rest van de wedstrijd leek in het teken te staan van dit ene moment. De tegenstander putte er zichtbaar vertrouwen uit en begon met meer lef te spelen, terwijl ons team leek te twijfelen bij elke bal. De 5-0 eindstand sprak boekdelen, maar het gesprek ging vooral over dat ene moment in de eerste helft.

De keeper bleef na afloop lang op het veld zitten, zijn hoofd in zijn handen. Dit soort fouten overkomt zelfs de besten, maar op zo’n cruciaal moment, en met zulke grote gevolgen, was het iets wat zowel de spelers als de supporters niet snel zullen vergeten.